កំពង់ឆ្នាំង៖ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រនៅភូមិប៉ាតឡាងមួយចំនួនដែលគ្មានដីស្រែធ្វើនិងគេបាននាំគ្នាចាប់យកមុខរបរវាយថ្មភ្នំលក់ដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត ដែលមុខរបរនេះពួកគាត់បានធ្វើជាង១០ឆ្នាំ មកហើយដែលអ្នកខ្លះជាជនពិការគួរអោយអាណិតអាសូរ។កន្លែងទីតាំងវាយថ្មដោយដៃនេះស្ថិតនៅជើងភ្នំតា
បាំង អតីតៈការដ្ឋានកិនថ្មភ្នំធ្វើព្រលានយន្តហោះសម័យប៉ុលពត ស្ថិតនៅក្នុងភូមិប៉ាតឡាង ឃុំក្រាំងលាវ ស្រុករលាប្អៀរ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។
លោក នុន សំអាន (ហៅម៉ៅ) អាយុ៣៨ឆ្នាំ និងប្រពន្ធឈ្មោះ ពិន ធឿន អាយុ៤០ឆ្នាំមានកូន៨នាក់ ដែលជាជនក្រីក្រគ្មានដីស្រែធ្វើនិងគេប្រកបមុខរបរវាយថ្មភ្នំទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធជាង១០ឆ្នាំមកហើយនោះ បាននិយាយអោយអ្នកយកព័ត៌មានយើងដឹងនៅល្ងាចថ្ងៃទី២៣ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៤នេះថាៈជនក្រីក្រដែលគ្មានដីស្រែធ្វើដូចគាត់មានចំនួន៥គ្រួសារនៅក្នុងភូមិបានប្រក បមុខរបរវាយថ្មដោយដៃចិញ្ចឹមជីវិតដូចគាត់ដែរ។
ដោយឡែកជនពិការឈ្មោះ គង់ លុន អាយុ៥២ឆ្នាំ បាននិយាយអោយដឹងថាៈគាត់ពិការជើងនិងខ្នងនេះដោយសារធ្លាក់ពីលើចុងត្នោតកាលពីឆ្នាំ១៩៧៤ គាត់គ្មានប្រពន្ធនិងកូនទេសព្វថ្ងៃគាត់រស់នៅជាមួយម្តាយចាស់ជរាឈ្មោះ ជួប លត អាយុ៨៥ឆ្នាំ រស់នៅក្នុងភូមិស្រាងខ្ពស់ ឃុំពង្រ ស្រុករលាប្អៀរគាត់បានប្រកបមុខរបរវាយថ្មដោយដៃចិញ្ចឹមជីវិត នៅជើងតាបាំងនេះជិត២០ឆ្នាំមកហើយ ។
លោក នុន សំអាន បាននិយាយបញ្ជាក់អោយដឹងថាៈក្នុងមួយថ្ងៃៗពួកគាត់អាចវាយបំបែ កថ្មភ្នំធំៗអោយក្លាយជាថ្មទំហំ៤គុណ៦បានចំនួនពី០,៥០ទៅ០,៧៥ម៉ែត្រគូប។ចំណែកថ្មទំហំ៤គុណ៦នេះលក់បានក្នុង១ម៉ែត្រគូបៗថ្លៃ៣ម៉ឺនរៀល ប៉ុន្តែការលក់ដូរនេះមិនសូវលក់ដាច់ប៉ុន្មានឡើយ ព្រោះតែអតិថិជនភាគច្រើ់នគេត្រូវការទិញថ្មកិនដោយម៉ាស៊ីនមានតំលៃក្នុង១ម៉ែត្រគូប៣ម៉ឺន៥ពាន់រៀលច្រើនជាង ដែលជាហេតុធ្វើអោយការរកចំណូលប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់មានកំរិតខ្វះខាតមិនធូរធាឡើយ។ដោយឡែកការងារវាយថ្មនេះពេលខ្លះក៍បានជួបនិងគ្រោះថ្នាក់របួ សដៃរបួសជើងផងដែរ ដោយសារមុតនិងអំបែងថ្ម។
ពួកគាត់សុំសំណូមពរតាមរយះអ្នកយកព័ត៌មានយើងថាៈសូមអតិថិជននិងអ្នកធ្វើសំណង់ទាំង ឡាយសូមមេត្តាជួយទិញថ្មទំហំ៤គុណ៦វាយដោយដៃរបស់ពួកគាត់ផង ដើម្បីពួកបានថវិ កាខ្លះៗ សំរាប់គាត់ចិញ្ចឹមជីវិតក្នុងក្រុមគ្រូសារ ព្រោះថាពួកគាត់ពុំមានមុខរបរអ្វីក្រៅពីការវាយថ្មចិញ្ចឹមជីវិតនេះឡើយ៕ 
