បាត់ដំបង: ការព្យាយាមនិងការតស៊ូក្នុងឆាកជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗតែងតែទទួលបានមកវិញនូវភាពជោគជ័យគ្រាន់តែតិច និងច្រើនប៉ុណ្ណោះ យ៉ាងណាមិញប្អូនប្រុសម្នាក់ដែលបានពិការដៃទាំងសងខាងនិងពិការជើងម្ខាងពីកំណើតផងនោះ បានតស៊ូព្យាយាមក្នុងការសិក្សារហូតបានបញ្ចប់ជានិស្សិតផ្នែកច្បាប់ឆ្នាំទី4 នៃសកលវិទ្យាល័យUME កាលពីពេល ថ្មីៗនេះ ព្រមទាំងបានចូលបំរើការងារជាអ្នកកាត់រូបភាពក្នុងអង្គការមួយកន្លែងក្នុងខេត្តបាត់ដំបង។ ប្អូនប្រុស ខិ អ៊ុក អាយុ24ឆ្នាំ ជាកូនទីក្នុងចំណោមបងប្អូន4នាក់ដែលរស់នៅភូមិស្វាយកង់ ឃុំអន្លង់វិល ស្រុកសង្កែ ខេត្តបាត់ដំបងជាកូនរបស់លោកគី ខិ និងអ្នកស្រីអ៊ន ងុិត ដែលលោកទាំងពីរ គ្មានដីស្រែនឹងគេទេ គឺមានតែដីចំការដ៏តូចមួយនៅក្បែផ្ទះតែប៉ុណ្ណោះ។សព្វថ្ងៃបង
ទីមួយបានគ្រួសារហើយ នៅសល់តែប្អូនពីរនាក់ដោយម្នាក់កំពុងសិក្សានិងម្នាក់ទៀតឈប់រៀនហើយដោយសារការខ្វះខាត។ នៅក្នុងទឹកមុខដ៏ស្រងូតស្រងាត់ ដែលនៅដៃទាំងពីរគឺប្អូនប្រុសខំប្រឹងត្បៀតស្លាបព្រាញុាំបាយជាមួយនឹងត្រីចៀនយ៉ាងលំបាកនោះ ប្អូនប្រុសបានរៀបរាប់ថា គ្រួសារប្អូនមានជីវភាពក្រលំបាកខ្លាំងណាស់ ដោយគ្មានដីស្រែធ្វើនឹងគេទេ។ចំណែកប្អូនគឺខំប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រទាំងត្រដាបត្រដួសរហូតបានបញ្ចប់ការសិក្សាត្រឹមមធ្យមសិក្សាទុតីយភូមិ ព្រមទាំងបានចូលរៀនបន្តនៅសកលវិទ្យាល័យUMEលើផ្នែកជំនាញច្បាប់ដោយទទួលបានជោគជ័យ ដែលទើបនឹងបានបញ្ចប់ឆ្នាំទី4 នាពេលថ្មីៗនេះ។
ក្នុងសំលេងខ្សាវៗដែលហាក់បីដូចជាអួលដើមក ផងនោះប្អូនប្រុសខិ អ៊ុក បាននិយាយបន្តទៀតថា ដោយសារតែការលំបាកក្នុងជីវភាព ប្អូនប្រុសក៏បានទាក់ទងសុំការងារគេធ្វើបានមួកន្លែងទោះបីជាការងារនោះទទួលបានប្រាក់កំរៃថោកក៏ដោយ គឺជាការងារផ្នែកកាត់រូបភាពរបស់អង្គការCMCដោយរូបភាពដែលកាត់បានទាំងនោះត្រូវគេបញ្ជូនទៅក្រុងភ្នំពេញដើម្បីធ្វើការរីសាញ។បើប្រៀបធៀបចំនួនប្រាក់ខែដែលប្អូនទទួលបានចំនួន80ដុល្លារ ទៅនឹងទំហំនៃការស្នាក់នៅការហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ គឺមានការខ្វះខាតខ្លាំងណាស់ដូច្នេះហើយគឺមានតែការសន្សំសំចៃដោយហូបតែម្ហូបណាដែលថោកៗតែប៉ុណ្ណោះគឺមិនដែលស្គាល់ម្ហូបឆ្ងាញ់នឹងគេនោះទេ ហើយក៏មិនប្រាក់ឯណាជួយផ្តល់ដល់លោកឪពុក និងអ្នកម្តាយដែលនៅឯផ្ទះនោះដែរ ដែល
គាត់ក៏កំពុងន្រឈមមុខនឹងការខ្វះខសព្វថ្ងៃប្អូនស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះជួលមួយកន្លែងស្ថិតក្នុងភូមិ20ឧសភា សង្កាត់ស្វាយប៉ោ ពីរនាក់នឹងមិត្តភក្តិម្នាក់ដែលរួមការងារជាមួយគ្នាដោយគេនោះជាមនុស្សស្វិតជើងទាំងសងខាងដោយសារការចាក់ថ្នាំតាំងពីតូចមកម្ល៉េះ ដោយកិច្ចការផ្ទះអ្វីដែលប្អូនធ្វើមិនកើតគឺគេជាអ្នកធ្វើ ហើយការធ្វើដំណើរទៅធ្វើការនិងពេលត្រឡប់មកវិញគឺត្រូវធ្វើដំណើដោយថ្មើជើង។
ប្អូនប្រុសបានលើកឡើងអំពីផ្លូវចិត្តរបស់ខ្លួនដែលមានការលំបាកព្រោះបើចង់ធ្វើអ្វីគឺមិនបានដូចគេទាំងការស្វែងរកការងារធ្វើ ទាំងការដើរហើ គឺមិនដូចមនុស្សផងទាំងពួង ដោយមានពេលខ្លះប្អូនមានការធុញថប់ជាខ្លាំងក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ប៉ុន្តែប្អូនក៏បានសំណូមពរដល់មនុស្សគ្រប់រូបមេត្តាកុំរើសអើងសំរាប់រូបប្អូនអោយសោះ ព្រោះប្អូនក៏ជាមនុស្សដែរ ដោយមិនដឹងថាវាជាកម្មឬក៏យ៉ាណាពីជាតិមុននោះទេហើយអនាគតប្អូនប្រុស ខិ អ៊ុក បានរំពឹងក្នុងចិត្តថា នឹងអាចក្លាយខ្លួនជាមេធាវីដ៏ល្អម្នាក់សំរាប់ជួយដល់សង្គមលើផ្នែកច្បាប់ ដ៏រាបណាប្អូនស្វែងរកការងារនេះបាន។ជាចុងក្រោយប្អូនបានលើកម្រាមដៃដប់គោរពដល់សម្តេច លោកជំទាវ លោកឧកញ៉ា និងសប្បុរសជនទាំងអស់មេត្តាជួយដល់រូបប្អូនដែលមានកាយសម្បទមិនគ្របគ្រាន់ដើម្បីបានទ្រទ្រង់ដល់ខ្លួនប្អូនផ្ទាល់ផង និងដល់អ្នកមានគុណផងដែលកំពុងតែប្រឈមមុខនឹងភាពខ្វះខាតក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ៕
