ខេត្តប៉ៃលិន៖ បើយើងសង្កេតមើលទៅតាមវត្តអារាមនិមួយៗ ក្នុងទឹកដីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ពិសេសនៅក្នុងខេត្តប៉ៃលិន តែងតែប្រារព្ធពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីជាតិ ដោយមានរយៈពេល៣ថ្ងៃ ហើយនៅតាមវត្តអារាមនិមួយៗ តែងតែប្រារព្ធនូវពិធីពូនភ្នំខ្សាច់ និងពិធីស្រង់
ព្រះ រួចជាស្រេចក្នុងពេលចូលឆ្នាំ ប៉ុន្តែក្នុងខេត្តប៉ៃលិនជារៀងរាលឆ្នាំ មានវត្តមួយដែលប្រារព្ធពិធីពូនភ្នំខ្សាច់ និងពិធីស្រង់ព្រះក្រោយគេ នោះគឺវត្តព្រំគីរីមរកត ដែលមានទីតាំងមិនឆ្ងាយពីច្រកទ្វាអន្តរជាតិព្រំ ខេត្តប៉ៃលិននោះទេ ស្ថិតក្នុងភូមិផ្សារព្រំ ឃុំស្ទឹងកាច់ ស្រុកសាលាក្រៅ ។ ការប្រារព្ធពិធីពូនភ្នំខ្សាច់ និងស្រង់ព្រះ នេះ បានធ្វើឡើងកាលពីរសៀលថ្ងៃទី១៧ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៥ ដោយមានការចូលរួមពីលោកស្រី ស៊ុំ ហៀង និង លោកស្រី តាំង ហ្គិចលូង ជាពុទ្ធបរិសុទ្ធដែលមានសទ្ធាជ្រះថ្លា ក្នុងការផ្តួចផ្តើក្នុងវិធីបុណ្យនេះ ព្រះគ្រូ វ៉ែន ចន្ទសុម៉ៃ ព្រះចៅអធិការវត្តព្រំគីរីមរកត ព្រមទាំងព្រះសង្ឃ និងពុទ្ធបរិស័ទ្ធ យ៉ាងច្រើនកុះករ ។
ព្រះគ្រូ វ៉ែន ចន្ទសុម៉ៃ ព្រះចៅអធិការវត្តព្រំគីរីមរកត បានមានសង្ឃដីកាឲ្យដឹងថា៖ ជារៀងរាលឆ្នាំវត្តព្រំគីរីមរកត តែងប្រារព្ធពិធីពូនភ្នំខ្សាច់ និងស្រង់ព្រះ ក្រោយវត្តនានាក្នុងខេត្តប៉ៃលិន ហើយធ្វើឲ្យមានការចាប់អារម្មណពីសំណាក់ពុទ្ធបរិស័ទ្ធ និងភ្ញៀវទេសចរណ៏ជាតិ-អន្តរជាតិ ដែលធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទៅកាន់ប្រទេសថៃផងដែរ ។ ព្រះអង្គបានមានដីកាឲ្យដឹងដែរថា៖ ការពូនភ្នំខ្សាច់នេះគឺគេយកខ្សាច់សុទ្ធមកចាក់នៅកណ្ដាលទីធ្លាដែលគេបានកំណត់ រួចពូនឱ្យចេញជារាងចេតិយបែរមុខទៅទិសខាងកើត ហើយគេសន្មតហៅថា វាលុកចេតិយ គឺតំណាងឱ្យព្រះចូឡាមនីចេតិយដែលសាងសម្រាប់បញ្ចុះព្រះកេសា និងព្រះចង្កូមកែវនៃព្រះពុទ្ធបរមគ្រូ ។ ចំណែកខ្សាច់ដែលគេពូនមិនមានការកំណត់ថា ត្រូវមានខ្នាតតូច ធំ ខ្ពស់ 
ទាបប៉ុនណាទេ គឺប្រព្រឹត្តទៅតាមការពេញចិត្តរបស់អ្នកកសាង ប៉ុន្តែចាំបាច់ត្រូវមានភ្នំខ្សាច់មួយនៅកណ្ដាល ហើយត្រូវមានភ្នំខ្សាច់តូចៗ ៤ព័ទ្ធជុំវិញគ្រប់ទិសទាំង៤ ។ ព្រះអង្គបានឲ្យដឹងទៀតថា៖ នៅជុំវិញភ្នំខ្សាច់គេមានធ្វើរាជវ័តិ តុបតែងលំអស្លឹកដូង ស្លឹកទន្សែជាបួនជ្រុងមានទ្វារ ចេញចូលតាមទិសធំទាំង ៤ ។ ហើយនៅជុំវិញរាជវ័តិគេមានរៀបរានទេវតាគ្រប់ទិសទាំង៨។ នៅលើរានទេវតា នីមួយៗគេរៀបស្លាធម៌មួយគូ បាយសីមួយថ្នាក់មួយគូ ទៀន៥ ធូប៥ ផ្កាភ្ញីនិងអុជទៀនធូបថ្វាយ ចំពោះការសាងវាលុកចេតិយនេះ ដោយគេសម្គាល់ថា នឹងបានជាផលានិសង្សវិសេសវិសាលណាស់។ ក្រោយពីយើងពូនភ្នំខ្សាច់រួច យើងនិងផ្សឹកភ្នំខ្សាច់នោះ ដែលគេឲ្យឈ្មោះថាផ្សឹកវាលុកចេតិយ ដើម្បីសុំខមាលទោសចំពោះអំពើខុសឆ្គងទាំងឡាយកន្លងមក ដោយការអនុគ្រោះសុំឱ្យផ្តាច់កម្ម ផ្តាច់ពៀរ និងសុំសេចក្តីសុខចម្រើនតរៀងទៅ ។ បន្ទាប់មកលោកអាចារ្យឧទ្ទិសកុសលជូនដល់អ្នកដែលចែកឋានទៅមានមាតាបិតាជីដូន ជីតា ព្រមទាំងញាតិមិត្តទាំងអស់ផង ។ ចំណែកពិធីស្រង់ព្រះវិញ ព្រះអង្គមានសង្ឃដីកាថា៖ ជាការលាងសំអាតព្រះពុទ្ធរូប ហើយបាចផ្កា បាញ់ទឹកអប់ ហៅថា (ស្រង់ព្រះ) ផលបុណ្យផូតទឹកឱ្យឪពុកម្តាយ និងការលែងសត្វ ។ ព្រះពុទ្ធទ្រង់បានសម្តែងអំពី អានិសង្សដែលបានកសាងបុណ្យកុសល ក្នុងឱកាសដាច់ឆ្នាំចាស់ចូលឆ្នាំថ្មី ។ អ្នកដែលបានផូតទឹកឱ្យមាតា បិតា គ្រូឧបជ្ឈាយ៍ អាចារ្យ ឬព្រះសង្ឃក្នុងឱកាស សង្ក្រាន្តនោះ រមែងជាស្តេចម្ចាស់ផែនដី មានរឹទ្ធិដ៏មហិមា សំបូរដោយរតនៈ ៧ប្រការ ដេរដាសដោយពពួកនាងនារីសឹងមានរូបឆោមដ៏ល្អ និងសំបូរដោយចតុរង្គសេនា ជាអ្នកបាននូវសេចក្តីសុខគ្រប់យ៉ាង ។ ព្រះគ្រូ វ៉ែន ចន្ទសុម៉ៃ មានសង្ឃដីការថា៖ផលានិសង្សដែលបានស្រង់ព្រះសង្ឃ និងឪពុកម្តាយ អ្នកនោះទោះទៅកើតក្នុងភព ណាៗក្តីរមែងមានរូបឆោមល្អជាទីជ្រះថ្លាដល់អ្នកបានឃើញ ជាអ្នកមានសម្បុរកាយ
ផូរផង់ ជាទីគាប់ចិត្តជាទីគួរឱ្យមើល ជាអ្នកមានប្រាជ្ញាស្រួច ជាអ្នកក្លាហាន ជាអ្នកទ្រទ្រង់ព្រះសូត្រ និងព្រះវិន័យ ជាអ្នកទ្រទ្រង់ និងចេះចប់នូវព្រះបិដក ជាអ្នកមានអាយុយឺនយូរ រាល់ៗជាតិ ជាអ្នកមានបុត្រ ភរិយា និងគណញាតិ សុទ្ធតែជាអ្នកឧត្តម ថ្លៃថ្លា ។ ទាំងនេះជាអានិសង្សផូតទឹកក្នុងពេលចូលឆ្នាំ ព្រមទាំងដោះលែង សត្វផ្សេងៗ តែងនាំគ្នាធ្វើបុណ្យផ្សេងៗ ដើម្បីបានទទួលនូវអានិសង្សទាំងនោះផងដែរ ៕
