កំពង់ធំៈ មេបញ្ជាការតំបន់ប្រតិបត្តិការសឹករងកំពង់ធំ បានដឹកនាំមេបញ្ជាការង និងនាយទាហាន អញ្ជើញចុះ សួរសុខទុក្ខ ដល់ក្រុមគ្រួសារអតីតយុទ្ធជន ដែលកំពុងតែជួបនូវផលពិបាក ផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ខណៈពេលដែលរាងកាយកាន់តែចាស់ទ្រុឌទ្រោម ថែមទាំងធ្លាក់ខ្លួនពិការជើងទាំងពីរ ពិការភ្នែកទាំងពីរ និង ពុំអាចមើលអ្វីឃើញ និងគ្មានលទ្ធភាពចិញ្ចឹមជីវិតខ្លួនឯង ។
ក្រោមការយកចិត្តទុកដាក់ និងអាណិតអាសូរ របស់មេបញ្ជាការតំបន់ប្រតិបត្តិការសឹករងកំពង់ធំ ក៏ដូចជាការដឹងគុណដល់អតីតយុទ្ធជន ដែលហ៊ានលះបង់អាយុជីវិត ឃ្លាតឆ្ងាយប្រពន្ឋកូន ម៉ែឪ ដើម្បីការពារជាតិមាតុ ភូមិ តស៊ូយកឈ្នះលើសត្រូវ ដើម្បីនាំសន្តិភាពជូនប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ទូទាំងប្រទេស ព្រមទាំងបាននាំយកអំណោយមកជូន មានអង្ករ ៥០ គីឡូក្រាម មីម៉ាម៉ាមួយកេស ទឹកត្រីទឹកស៊ីអ៊ីវពីរយួរ និងថវិកាចំនួន៨០.០០០៛ ជូនលោក កែវ ម៉ឹល ជាយុទ្ឋជនពិការជើងទាំងពីរដោយសារសង្គ្រាម ហើយបច្ចុប្បន្នក្លាយជាជនពិការភ្នែកទាំងគូរថែមទៀត ។ 
លោក កែវ ម៉ឹល បានស្រក់ទឹកភ្នែកដោយ រំភើបចិត្ត ហើយបាននិយាយថា ខ្ញុំទើបដឹងថា ខ្លួនខ្ញុំមិនត្រូវបានបោះបង់ចោលនោះឡើយ ហើយក៏មិននៅឯកការម្នាក់ឯងនោះទេ ដោយមានកំលាំងចិត្តតស៊ូជីវិត បន្តទៀត ទោះបីខ្លួនពិការជើងទាំងពីរ ពិការភ្នែកទាំងពីរ ក៏ដោយក៏សប្បាយចិត្តនៅពេលដឹងថា សាច់ញាតិ បងប្អូននិង ប្រជាជនខ្មែរបានសុខ ហើយក៏សូមអគុណដល់ ក្រុមការងារសមាគមអតីតយុទ្ធជនកម្ពុជាខេត្តកំពង់ធំ និងអគុណសម្ដេចតេជោហ៊ុន សែន នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ប្រធានសមាគមអតីតយុទ្ធជនកម្ពុជា ដែលជានិច្ចកាលតែងតែយកចិត្តទុកដាក់គិតគូរដល់សុខទុក្ខនិងជីវភាពរស់នៅរបស់ក្រុមគ្រូសារខ្ញុំបាទ និងសូមជូនពរ ឲ្យសម្តេច ហ៊ុន សែន និងសម្តេចគត្តិព្រឹត្តបណ្ឌិត ប៊ុនរ៉ានីហ៊ុនសែន ចៅប្រុស ចៅស្រី ព្រមទាំងក្រុមគ្រួសារ ជួបតែសេចក្តីសុខសេចក្តីចំរើន ព្រះជួយបីបាច់ថែររក្សាឲ្យទទួលបានជ័យជំនះគ្រប់នៃការបោះឆ្នោតខាងមុខនេះ។
ឯកឧត្តម ឧត្តមសេនីយ៍ត្រី សោម ស៊ុន បានមានប្រសាសន៍ថា ដោយបានមើលឃើញភាពទុក្ខលំបាក និងភាពខ្វះខាត ម្យ៉ាងទៀត លោក កែវ ម៉ឹល អាយុ៥៨ឆ្នាំ ជាជនពិការជើងទាំង២ និងភ្នែកទាំងពីរ ក៏បានដឹកនាំសហការី មក សួរសុខទុក្ខនៅព្រឹកថ្ងៃថ្ងៃទី៣១ខែមិនាឆ្នាំ២០១៧ នៅភូមិព្រៃព្រាល ក ឃុំត្រពាំងឬស្សី ស្រុកកំពង់ស្វាយ ខេត្តកំពង់ធំ ជាមួយភរិយាជាជនពិការភ្នែកនិងត្រចៀក(ថ្លង់) គ្រួសារអភ័ពនេះពុំមានមុខរបរ អ្វីឡើយ គឺសង្ឃឹមទាំងស្រុងលើប្រាក់ខែដែលរាជរដ្ឋាភិបាលផ្តល់ជូន ពីមុនកាលនៅភ្នែកភ្លឺ លោក កែវ ម៉ឹល ជាជាងជួសជុលទូរទស្សន៍ វិទ្យុ និងនាឡិកាដៃគ្រាន់បានកម្រៃចិញ្ចឹមជីវិត តែឥឡូវភ្នែកគាត់មិនអាចមើលអ្វីឃើញទៀតទេ ។ដោយ ប៊ុន រដ្ឋា
